آب درمانی برای دیسک کمر
آب درمانی برای بیماری های دیسک کمر
یک روش درمانی مکمل طبیعی است که بیشتر افراد به عنوان یک روش برای درمان درد دیسک کمر استفاده می کنند. آب درمانی شامل استفاده از آب جهت بهبود در بیماری های دیسک کمر از جمله پارگی دیسک کمر (فتق دیسک کمر) است. آب در مسائل بهداشتی فردی فواید بسیاری دارد و استفاده از فیزیوتراپی نیز می تواند در تسکین درد به بیماران کمک کند. در صورت ترکیب ، فیزیوتراپی و آب درمانی می توان شرایط ایده آلی را برای استراحت در بیماری دیسک کمرایجاد کرد.
آب که مایع حیات است ، خواص درمانی و ورزشی مفیدی نیز دارد .
راه رفتن در آب چه تفاوتی با راه رفتن در خشکی دارد ؟
1- خاصیت شناوری : وقتی در آب راه می روید ، ورزش می کنید یا می دوید وزن شما 90 درصد کم می شود مثلا فرد 80 کیلویی 8 کیلو می شود.
2- آب همچون کمربندی دور کمر شما و همچون زانو بندی دور مفاصل شما را فرا می گیرد ، بنابراین فشاری که به عضلات و لیگامان های شما در آب وارد می شود بسیار کمتر از خشکی است . پس شما مقدار بیشتری می توانید در آب راه بروید.
3- آب 900 بار سنگین تر از هواست . زیرا یک متر مکعب آب 1000 کیلو گرم یا یک تن است . در حالیکه یک متر مکعب هوا کمی بیشتر از یک کیلو است . بنابراین یک ساعت ورزش در آب عضلات را بسیار قوی تر از یک ساعت ورزش در خشکی می کند.
4- به علت فشار هیدروایستاتیک آب ، فشار بیشتری به قفسه سینه و ورید ها وارد می شود و تعریق کمتر می شود و به همین جهت گرفتگی عضلانی در ورزش های آبی کمتر از ورزش های خشکی است.
در استخر هایی که آب آنها جریان دارد ، حرکت بر خلاف جهت آب ، روی عضلات تنه و شکم اثر کرده چربی شکم را کم می کند و فرد از حالت قوز کرده خارج می شود.
امروزه از دستگاه های تردمیل زیر آب استفاده می کنند. دویدن و راه رفتن در آب ، سرعت انسان را سه کیلومتر در ساعت بیشتر از خشکی می کند ، برای مثال در راه رفتن عادی در خشکی سرعت انسان 5 کیلومتر در ساعت است ، اما در راه رفتن عادی در آب معادل با سرعت 8 کیلومتر در خشکی است. یا مثل این است که 10 درجه به دستگاه تردمیل شیب داده اید. به عبارت دیگر راه رفتن در سطح صاف در آب ، معادل راه رفتن در سر بالایی در خشکی است.
در دویدن ملایم در خشکی یک فرد در هر دقیقه 8 کالری انرژی می سوزاند در صورتی که با همان سرعت در آب فرد 11 کالری در دقیقه انرژی مصرف می کند.
روش‌های مختلف آب درمانی
آب درمانی با توجه به حجم آب، دمای آب و … به انواع مختلفی تقسیم می‌شوند. انواع آب‌درمانی با توجه به حجم آب عبارتند از:
آب درمانی عمومی: در این حالت تمامی قسمت‌های بدن انسان در آب قرار می‌گیرد. آب‌درمانی عمومی در استخر یا جکوزی خانگی انجام میشود.
آب درمانی موضعی: در این نوع آب‌درمانی تنها بخش آسیب‌دیده وارد آب میشود. وان‌های کوچک یا وان‌های گردابی برای این نوع آب‌درمانی مناسب هستند.
آب درمانی روش‌های دیگری نیز دارد که شامل موارد زیر می‌باشد:
گرما درمانی: گرمادرمانی یکی از روش‌های کاهش درد و التهاب در نقاط آسیب‌دیده است. گرما باعث افزایش جریان خون بدن شده و با باز کردن منافذ پوست، سموم موجود در سیستم گردش خون را از بدن خارج می‌سازد.
ماساژ درمانی: جریان تند آب می‌تواند مانند یک ماساژدهنده عمل کند و از این طریق باعث تحریک بافت‌های بدن و کاهش درد ناشی از پارگی دیسک کمر شود. برای ایجاد جریان متلاطم و قدرتمند آب از دستگاهی با نام واترجت استفاده می شود که ماساژ عمقی را به بافت‌های بدن وارد میکند.
ابتدا از طریق راه رفتن در آب بدن خود را برای جلسه ورزش در آب، گرم کنید. در عمقهای متوسط با راه رفتن در 4 جهت بدن، یعنی راه رفتن در داخل آب به سمت جلو و عقب و همینطور راه رفتن از پهلوی راست به چپ و از چپ به راست در عرض استخر. گرم کردن باید چهارتا پنج دقیقه طول بکشد. در ادامه هنگام راه رفتن زانوها را تا امتداد ناف بالا بیاورید
1- حرکات ورزشی زیر را در دوره های زمانی بیست و پنج دقیقه انجام داده و سپس پنج دقیقه در آب گرم جکوزی به استراحت همراه خم کردن زانوها و مفصل لگن بپردازید. مجدد تا حداکثر دو دوره دیگرتکرار کنید(مجموعاً یک و نیم ساعت).
2- بیشتر سعی کنید در عمقی از استخر باشید که آب در سطح ناف یا کمی بالاتر باشد.
3- در چند جلسه اول از فشار آوردن به کمر جداً پرهیز کنید.
4- نکته کلیدی آب درمانی خشک شدن کامل و بستن کمربند گرمکن قبل از خروج از محیط استخر جهت پرهیز از اسپاسم است.
5- پیشنهاد میشود در فصول گرم تا پنج نوبت در هفته و فصول سرد حداقل دو نوبت برای دوره سه ماهه آب درمانی انجام شود.
6- هر زمانی حین ورزشها احساس تشدید درد یا ایجاد ضعف در عضلات کردید نیاز به بررسی مجدد توسط پزشک معالج می باشد.
7- در دو هفته اول فقط دو حرکت اول را انجام دهید و پس از آن هفته ای یک یا دو حرکت را اضافه کنید.
برای مطالعه بیشتر کلیک کنید